Fokko Hendriks 1932-2010
Ik ben een beetje traag met reageren (ik volg u al een jaar op Facebook) omdat ik niet helemaal zeker weet of u iets heeft aan de informatie die ik wellicht heb.
Mijn vader (Fokko Hendriks, geb. 12-01-1932) vertelde ons in onze jeugd altijd dat hij als jongen van 13 beschoten was op de Dam. Hij had een fotoboek daarover in de kast staan en wees ons altijd op die ene foto en zei dat hij dat was. Wij geloofden hem nooit. Mijn vader is zeer getraumatiseerd uit de oorlog gekomen en had psychische problemen. Eén van de dingen die hij kon doen was verhalen verzinnen en die dan op grootse en meeslepende wijze vertellen.
https://youtu.be/HpkhLiMfBiE op 00:13
Die foto waarop hij ons wees, heb ik daarna vaker gezien en zie ik ook terug op uw site. De man die kruipend over de Dam tijgert. Die man is mijn vader niet, denk ik, want mijn vader was op 7 mei 1945 13 jaar oud en de man in kwestie lijkt mij ouder.
Toch bevestigde mijn nog in leven zijnde tante (schoonzus) van mijn vader (mijn vader zelf is overleden) onlangs dat zij inderdaad weet dat mijn vader destijds is beschoten. Hij is geraakt in zijn been en is met dat bloedende been naar zijn ouderlijk huis gegaan (Oudezijds Voorburgwal) waar mijn oma er een verband om heeft gedaan.
Ik weet niet of u er iets aan heeft, maar ik wilde het u toch niet onthouden. Daarnaast merk ik dat het me toch niet loslaat. Ik denk dat, als het waar is, het trauma van de oorlog van mijn vader best geworteld kan zijn in dit incident. De hongerwinter, de hongertochten, de slechte leefomstandigheden, de angst; het viel eigenlijk allemaal in het niet. Het verhaal kwam eigenlijk steeds terug op De Dam. Je denkt dat je het overleefd hebt, je bent bijna bevrijd en dan word je toch weer in de rug aangevallen. Daar is iets onherstelbaars gebeurd. Als het waar is, natuurlijk. Ik heb ook weleens gedacht dat mijn vader het verzon zodat hij ook gewond was geraakt in de oorlog (als een echte strijder). In ieder geval heeft de oorlog ook in ons leven (ik ben geboren in 1966) diepe sporen nagelaten vanwege het trauma van zowel mijn moeder als mijn vader.
Met vriendelijke groet,
Marleen Hendriks
Juni 2015
De zus van Fokko voegt toe:
Ik ben 81 jaar en kan nog precies vertellen wat wij op die dag hebben meegemaakt. Het was feest op de Dam en wij, Fokko, Pietje (was toen 5 jaar) en ik, mochten er naar toe. Ik hield Pietje aan de hand en zo genoten wij met ons 3-en van de drukte, toen opeens er werd geschoten. Ik sleurde Pietje met mij mee. Fokko was nog steeds bij ons maar we hoorden de kogels, dus wij probeerden weg te komen. Ik ben met Pietje onder een winkelgalerij gaan staan en Fokko dook in het bosje gelijk met een grote donkere man. Toen het was afgelopen stond Fokko verdwaasd op, want die man naast hem was dood geschoten en zo is het gebeurd.
J.M. de L.-H. *1933
Juni 2015