Jan Brandsma *1927
Via zijn dochter Kitty ontvingen we zijn herinneringen:
Ik was bijna 18 jaar oud en op de Dam, toen er geschoten werd.
We woonden in de Nieuwe Kerkstraat en had van horen zeggen, dat er feestelijkheden op de Dam zouden plaatsvinden en ben daar alleen naar toe gegaan. Op de hoek van de Nieuwendijk was het SS-gebouw en ik zat op de balustrade op één hoog.
Toen de schietpartij begon ben ik samen met nog meerdere jongens die daar ook zaten, naar beneden gesprongen. Dat was best hoog. Een ruit van dat SS-gebouw was kapot gegaan en daardoor was ik gewond aan mijn been en kreeg ik een stuk glas in mijn hoofd, net achter mijn oor. Het litteken zit er nog.
De jongens die op de balustrade zaten hebben de ruit, die al stuk was, met hun voeten verder stuk gemaakt en we zijn het gebouw binnen gevlucht en via de trap naar het dak gelopen. Daar lag een houten plank om naar het huis ernaast te komen. Daar aangekomen bleek dit het huis van de banketbakker [Kwekkeboom?] op de Nieuwendijk te zijn; in de huiskamer werden we verzameld en de bakkersvrouw scheurde lakens in repen voor de wonden en werden we iets verzorgd. Bij de banketbakker kreeg ik een witte vlag in mijn handen geduwd en ben met een handkar, waarop twee gewonden lagen naar het Binnengasthuis gegaan. 
Voor het Binnengasthuis stond een jeep met ongeveer 5 Canadezen [of Polar Bears?] en ik kreeg van hen mijn eerste sigaret. Er kwam ook een dikke Duitser het Binnengasthuis in, hij had een verwonding aan zijn wang.
Na behandeling* ben ik weer terug gegaan naar de Dam, omdat ik niets wilde missen. Psychische problemen heb ik er niet van gehad.
Jan Brandsma
Juni 2015
*noot: de naam van Jan Brandsma ontbreekt in de ons ter beschikking staande lijst van ingeschreven patienten op de EHBO-afdeling van het Binnengasthuis, 7 mei 1945.