Jopie Kamstra-Schnater was het buurmeisje van Jurrianus Lambertus Stad. Zij las een artikel in het Noord Hollands Dagblad van 13 juni 2013 en via haar zoon Kees kwam zij in contact met het bestuur van de stichting Memorial 2015 voor Damslachtoffers 7 mei 1945.
Hieronder volgt haar verslag van die dag:
“Samen gingen we naar de Dam omdat de Engelsen zouden komen. Overal gonsde het bericht: ‘ze komen niet’. We stonden midden op het plein toen er plots werd geschoten vanuit de Groote Club en iedereen rende weg, hoofdzakelijk richting de panden tussen Nieuwendijk en Damrak. De mensen liepen over ons heen en wij liepen over andere mensen heen, ik verloor een schoen en mijn tas. Janus beschermde mij, boog over me heen en riep ‘bukken’, plots zei hij ‘ik ben geraakt’. “
Jopie rende net als alle andere mensen voor haar leven, struikelend over andere mensen heen, stapels mensen en kwam op het Damrak bij een winkel waar ze dekking zocht, Janus was ze kwijt. ‘s-avonds is ze met zijn ouders naar het Binnengasthuis gegaan waar hij lag met meerdere schotwonden, o.a. in de longen. Janus overleed die avond om 23.30 uur in het Binnengasthuis aan zijn verwondingen, nadat hij Jopie had gezegd dat hij blij voor haar was dat zij gezond was. Janus Stad werd 26 jaar.
Jopie was bijna 21 jaar en de oudste dochter binnen het gezin van 13 kinderen (een zusje overleed in 1917, anderhalf jaar oud). Ze had 5 oudere broers, een jongere zus en 5 jongere broers. Een van haar jongere broers was ook met een vriendje naar de Dam gegaan.
