Ik denk dat we ongeveer midden op de Dam stonden in afwachting van de komst van de Canadezen. Plotseling begon het schieten en iedereen begon te rennen, wij dus in de richting van de Nieuwendijk. Mensen vielen en struikelden en ik herinner me alleen maar dat ik ook struikelde en dat je zonder om je heen te kijken over en tussen andere mensen heen worstelt. Mijn vriendin wel naast me. Op de Nieuwendijk was als je van de Dam komt, aan je linkerhand een winkel waarvan de ruiten stuk waren en waar we konden schuilen. Mijn vriendin voelde dat haar nek bloedde, dat bleek een schampschot te zijn geweest. Wie haar geholpen of onderzocht of thuis gebracht heeft herinner ik me niet meer. Zelf ben ik toen het schieten over was op kousevoeten naar huis gelopen, ik woonde toen op de Bilderdijkkade, er was geen twitter en sms zoals nu, dus mijn moeder wist van niets en alleen maar ongerust omdat ik zo lang weg bleef.
bron: Saar Hack, via Facebook