Op 7 mei 1945 werd ik acht jaar en ging ik ‘s middags met mijn moeder en mijn nichtje naar de Dam om daar een draaiorgel te kunnen zien en ik geloof ook de poppenkast van Jan Klaassen. Een soort verjaars-uitje! dat onmogelijk uitpakte. Van het draaiorgel bekijken weet ik niks meer, wel dat we ineens moesten wegrennen, over een soort plantsoentje vielen en er steeds meer mensen bovenop ons kwamen te liggen.
Een hele sterke meneer viste mij eruit, tilde me op en zei tegen mijn moeder: rennen. Mijn moeder en mijn nichtje waren hun schoenen kwijt, wilden die nog zoeken! maar daar was uiteraard geen beginnen aan en zo kwamen we binnen bij Krasnapolski. Via de achteruitgang van Kras en de grachten op kousenvoeten terug naar de Weteringschans 86, waar inderdaad ‘s avonds iemand (we dachten aanvankelijk dat het een Duitser was) practisch voor ons huis aan de overkant werd neergeschoten. Iedereen stond op het balkon maar ik mocht niet kijken. Door een zijraam van een aangrenzend kamertje keek ik natuurlijk toch en staat op mijn netvlies gegrift dat op een op straat gezette stoel een huilende mevrouw zat en iemand op de grond lag… Dat is dus de arts Carsten geweest.
Aanvankelijk huurde mijn moeder (en ik) op de Weteringschans 225 een etage bij de familie Cornelissen. Mijn tante (oudste zuster van mijn moeder) en haar man – mijn toeziend voogd – wonend aan de overkant van de straat = Weteringschans 86 (mr. H.J.A.J. Niemeijer, advocaat en tevens kantoorhoudend aldaar) vonden het begin 1944 prettiger wanneer mijn moeder en ik bij hen in kwamen wonen. En zo geschiedde. Ik zelf had er een heerlijke tijd. Had er meteen een zusje en twee grote broers bij. Het gezin Niemeijer had nl. drie kinderen.
Mevrouw Trui van Manen-Niemeijer (*1931) vult aan: Ik weet het nog zo goed, alsof het drie weken geleden was. Het heeft veel indruk op me gemaakt. Als ik op de Dam ben denk ik er altijd aan.
Mijn nicht Thera en ik praten veel over de oorlog. Op mijn verjaardag liep ik langs het Weteringplantsoen en hoorde daar de schoten van de 30 verzetsstrijders die gefusilleerd werden. Ook zo vreselijk.
U dankend voor alle filmpjes op de website die wij hebben kunnen bekijken, met een hartelijke groet,
Thera van Heyst en Trui van Manen-Niemeijer
Februari 2015