Wilhelmina Gerardina Net (1921-2013) en Cornelis Jan Simpelaar (1918-1990) waren getuigen op de Dam. Hun dochter Ilse schrijft:
Ik werd getroffen door het artikel in de Telegraaf van hedenmorgen.
Mijn ouders waren namelijk beiden bij de schietpartij aanwezig.
Mijn moeder, een verpleegster (23) werd door haar verloofde, mijn vader (26) opgehaald van het Binnengasthuis waar zij werkte. Mijn vader die in het verzet zat en het laatste jaar letterlijk ondergedoken had gezeten heeft ons er over verteld.
Zij waren niet op weg om de Amerikanen te zien maar op weg naar zijn oude onderduikadres in de Vaartstraat, hij kon nu weer vrijelijk over straat.
Bij aankomst op de Dam gingen ze richting Raadhuisstraat. Net voorbij de Groote Club reed er een jeep. Volgens hem werd er een handgranaat gegooid. En vrijwel meteen daarop het vuur geopend vanuit de club. Hij heeft mijn moeder meegesleurd naar de peperbus op de Nieuwezijds Voorburgwal (die staat er nog steeds) en daar lieten ze zich vallen en mijn vader en andere mannen gooiden zich over mijn moeder, om haar te beschermen. (Dat gebeurde toen nog met vrouwen!). De kogels vlogen om hen heen en ketsten over de straat. In een kleine pauze trok mijn vader mijn moeder mee naar het achtergelegen huis waar de deur openstond. Daar waren diverse mensen waaronder iemand met een gebroken arm. Mijn moeder hielp hem zo goed mogelijk. Via de tuin zijn ze toen ontkomen. Zich verbazend over de rust op zo’n korte afstand. Terugkeren om te helpen ging niet.
De avond had mijn moeder nachtdienst. Ze had de verantwoording over een zaal met 10 mannen. ’s Morgens was er nog 1 in leven. Allen waren gewond geraakt op de Dam.
Op 4 mei huilde ze altijd veel. Ze had het nodige meegemaakt. Maar een paar jaar voor haar dood in 2013 vertelde ze dat ze zich altijd had afgevraagd of er van de mannen die haar beschermde achter de peperbus iemand op haar zaal geweest was.
Ik weet zeker dat mijn moeder werkend in het Binnengasthuis, ook in de hongerwinter, heel veel narigheid gezien heeft.
Ze zat in het bombardement van Middelburg, heeft treinbeschietingen meegemaakt, maar dit, toen de oorlog al voorbij was vond ze zo aangrijpend, zo volkomen zinloos.
Ik weet dat dit verhaal niets zal veranderen. Maar ik moest het toch even kwijt.
Januari 2017
Views: 4685
