Ik was op 7 mei 1945, op een week na 4 jaar, één van de slachtoffers en ondervind nog altijd de gevolgen daarvan. Op 7 mei 1945 waren wij, mijn vader en moeder en ik, op een transportfiets vanuit Tuindorp Oostzaan, ma achterop en ik op het in een kistje voorop, naar De Dam gegaan om de festiviteiten mee te beleven. Wij hebben ergens in de omgeving van de Nieuwe Kerk gestaan, ik herinner mij er weinig meer van, wel denk ik mij, nog altijd, te herinneren dat er auto’s met soldaten langs kwamen, mijn vader heeft dat ontkend, maar op foto’s zie ik toch dat er een aantal auto’s aanwezig waren.
Toen het schieten begon heeft mijn vader mij opgepakt, misschien was dat in die menigte al wel het geval, en zijn wij De Nieuwedijk op gevlucht. Daar was als ik goed heb een deurraam van Woltering ingeslagen, of door mijn vader ingeslagen. Toen wij naar binnen stapten zijn mijn vader en ik getroffen, mijn vader had een wond in zijn dij en ik had een wond ter hoogte van de knie, een belangrijke zenuw was weggeschoten. Bij het naar binnen stappen zijn wij over een dode jongen van een jaar of tien heengestapt, voor zover ik heb begrepen is deze jongen wel opzij gelegd. [Red: mogelijk Cornelisse] Bij Woltering binnen zijn de wonden, gebruik makend van gordijnstof verbonden. Later zijn mijn vader en ik door een ambulance weggebracht naar het Binnen Gasthuis en vandaar weer door naar het Wester (Wilhelmina) Gasthuis.
Mijn moeder die in verwachting was van mijn zus, geboren in september, is ons enige tijd kwijt geweest maar heeft ons dankzij de hulp van padvinders teruggevonden. In de avond is mijn moeder lopend en achterop een fiets van een buurvrouw weer naar huis gegaan, daarbij nog angstige momenten belevend als gevolg van nog steeds bewapende Duitsers bij onder andere het Centraal Station.
In de daarop volgende jaren, tot 1954, heb ik 4 a 5 keer in het Wilhelmina Gasthuis gelegen om geopereerd te worden, er is een poging gedaan de stukgeschoten zenuw te herstellen, de enkel is deels vastgezet, omdat het getroffen rechterbeen minder groeide is de groei in het linkerbeen vertraagd. In 1992 is de enkel van het rechterbeen volledig vastgezet.
16 mei 2013