Amsterdam 26 oktober 1928 – Amsterdam 8 mei 1945
Elisabeth de Boer overleed volgens de Verklaring van Overlijden in het Binnengasthuis op 8 mei 1945 om 20:15 uur als gevolg aan de verwondingen, ‘buikschot 14 darmperforaties’. In de overlijdensakte staat dat ze om 10 uur is overleden.
Zij werd begraven op maandag 14 mei 1945 op de Nieuwe Ooster; zij was 16 jaar.
Elisabeth woonde bij haar ouders Sietse de Boer 1884-1958 en Magdalena Maria de Wit 1885-1956 als jongste van 6 kinderen: Eerd was ruim 17 jaar ouder, Nicolaas (Co), Aaltje (Alie), Jan, Antonia (Annie) en Elisabeth (Bep). Toen zij overleed waren haar broers en zussen al getrouwd, behalve zus Aaltje die kort na de oorlog trouwde.
De jongste broer van vader Sietse is Eerd, getrouwd met Jacoba Beuger. Hun dochter Geertruida (Truus) is de moeder van Theo Zonsveld.
Truus en Elisabeth waren als nichtjes op de Dam.
Binnen het gezin werd Elisabeth als Beppie werd aangesproken; Theo’s moeder sprak altijd over Liesje.
Theo vertelt ons:
“Mijn moeder toen 18 jaar (zij praatte er zelden over) was samen met haar nichtje Liesje (Elisabeth de Boer) op de Dam toen het schieten begon. Zij heeft Liesje achter een‘platte wagen’getrokken en toen het schieten over was is zij met Liesje op de platte wagen naar het ziekenhuis gebracht. Volgens mijn moeder stierf Liesje al op de wagen maar in het lijstje staat dat dat een dag later is gebeurd. Mijn moeder heeft altijd moeite gehad om zich in menigten op te houden.
Brrrrr”
Herinnering van mevrouw M. (Rietje) de Boer-Schrage aan 7 mei 1945:
Ze herinnert zich nog goed dat haar nichtje Elisabeth (roepnaam Beppie) een lief en beschaafd meisje was. Een nakomertje. Rietje was getrouwd met de broer van Beppie, Jan de Boer. Hij was tewerkgesteld in Duitsland (Berlijn), was gevlucht naar Osnabrück, maar moest na 6 weken toch weer terug naar Berlijn. Tijdens het laatste halfjaar van de oorlog was het onbekend of hij nog in leven was. Een zware tijd.
Beppie woonde op de Da Costakade, 2 deuren verderop woonde haar nichtje. Zij nam Beppie mee naar de Dam omdat daar feest was: de bevrijding werd gevierd. Duitsers schoten, ze schuilden en gingen ergens liggen. Helaas werd Beppie geraakt door verdwaalde kogels, een schot door de darmen. Ze werd in de Bijenkorf opgevangen, nog naar het ziekenhuis vervoerd en geopereerd, maar het was zinloos.
Ze is begraven op de Oosterbegraafplaats, er waren geen kisten voorhanden. Ze hebben haar op de deur van de linnenkast gelegd en afgedekt met kartonnen dozen. Dat maakt het allemaal nog extra triest.
Reactie van Edith Koestal na de media-aandacht mei 2020:
“Mijn moeder heet Henriette de Boer, haar zus Truus staat hierboven genoemd. Truus en Bep waren behalve nichtjes ook dikke vriendinnen, 2 giebelende meiden, zo zei mijn moeder. Ze gingen op 7 mei feest vieren op de Dam. Toen er werd geschoten heeft Bep tegen Truus gezegd; “ik denk dat ik geraakt ben”, Truus dacht een grapje en ze hebben daarover nog gelachen, daarna zakte Bep in elkaar….
Iemand is toen naar het huis van mijn opa gerend en heeft gezegd; er is er één van De Boer geraakt….Mijn opa dacht dat het zijn dochter Truus was…
Later bleek dat het Bep was en heeft hij zich heel schuldig gevoeld omdat hij opgelucht was dat het zijn dochter niet was…
Dit heeft mijn moeder ons verteld; ik kan haar er nu niets meer over vragen, door haar geheugenproblemen.
Heel erg bedankt voor alles; Bep heeft nu een gezicht, letterlijk, want ik geloof niet dat ik ooit een foto van haar heb gezien.”
Animatie van de totstandkoming van de naamsteen van Bep via plaatseensteen.nl
