Foto van George Lodewijks in politie uniform ter beschikking gesteld door zijn zoon George.
George Hendrik Lodewijks 1909-1986. Lid verzet, agent van politie, op 7 mei 1945 gedetacheerd bij bureau Warmoesstraat, lid van de Three Castles (onderdeel van de Binnenlandse Strijdkrachten).
Onderstaande informatie kregen wij van zijn zoon George:
Op 7 mei 1945 was hij in functie voor de Three Castles op de Dam dat onder leiding stond van H.A.L. Trampusch. Hij schoot zelf een bazooka af, twee of drie schoten; door een uitschietende vlam werd zijn collega gewond aan het gezicht [mogelijk L. Van Eikeren]. Hij was er de man niet naar om zoiets te verzinnen.
In een TV uitzending van NPO-Netwerk is te zien dat hij een gevangen Duitser begeleidt.
Oorkonde Three Castles, mede ondertekend door “JanKees” de schuilnaam van H.A.L. Trampusch.
De zoon van George Lodewijks reageerde in krant Oud Amsterdammer op de publicaties over de BS door Auke Kok en Gerard de Boer.
Binnenlandse Strijdkrachten waren beslist geen zootje ongeregeld.
De artikelen van Ton Kompier en Gerard de Boer doen geen enkel recht aan de taak en rol van de Binnenlandse Strijdkrachten. Het beeld dat het een zootje ongeregeld was is niet alleen in strijd met de feiten, maar doet in niets recht aan hun zorgvuldig voorbereide en uitgevoerde missie: het in handen krijgen van het Paleis op de Dam, het hoofdpostkantoor en het Geldkantoor op de Nieuwezijds Voorburgwal. En ja, er zal eens iemand van de BS zijn boekje te buiten zijn gegaan en hebben geschoten waar het niet de bedoeling was, maar om op basis van die incidenten de héle Binnenlandse Strijdkrachten zwart te maken, dat gaat mij te ver.
Operatie Three Castles
Voor het in handen krijgen van de drie genoemde gebouwen was in het diepste geheim en met de grootst mogelijke zorgvuldigheid Operatie Three Castles in het leven geroepen. De mensen die de plannen moesten uitvoeren waren ‘handpicked’ en bepaald geen losbollen of vrijbuiters. Een van de mannen die bij die plannen betrokken waren, was mijn vader. Hij werkte bij de politie en heeft uiteindelijk de Duitse commandant van de Kriegsmarine opgebracht. Ik heb daar nog een filmpje van. Net als een handgeschreven, persoonlijk bedankbriefje van prins Bernhard aan mijn vader.
Het is lastig een helder beeld te krijgen wat er op en rond 7 mei 1945 exact is gebeurd. Wat mij echter verbaast is dat er een naar mijn smaak te sterke nadruk is komen te liggen op het gebeurde zonder daarbij de Operatie Three Castles te betrekken. Het is mij niet zozeer te doen om het weerleggen of bevestigen van wat anderen over die dagen hebben geschreven, het beeld wordt pas compleet als ook OperatieThree Castles erbij wordt betrokken. Als je graaft in de geschiedenis lijkt het mij een uitgemaakte zaak dat je je dan ook zo goed mogelijk oriënteert en zoveel mogelijk bronnen raadpleegt. Als je je huiswerk goed doet, dan kom je over dit onderwerp beslist een artikel tegen van Lisette Lewin in Vrij Nederland van 28 maart 1981. Net als het rijkelijk van foto’s voorziene boekje De Dam 7 mei 1945 van Flip Bool en Veronica Hekking. Daarin komt zeer duidelijk naar voren wat Operatie Three Castles inhield. En vooral wat de wérkelijke rol van de Binnenlandse Strijdkrachten is geweest.
Te veel kleine stukjes
Het gaat mij te ver om uit deze genoemde bronnen hier een samenvatting te geven. Daarvoor zijn er te veel kleine stukjes die samen het grote geheel vormen en stuk voor stuk van belang zijn voor een goed inzicht in de Operatie. Ik voel er niets voor om de discussie over het gebeurde van 7 mei 1945 ‘te verrijken’ met nóg meer onvolledige informatie. Kortom, oriënteer u over de Three Castles, dan pas hebt u een compleet overzicht van alle puzzelstukjes. Uw eventuele kritiek op de Binnenlandse Strijdkrachten zal er in ieder geval een stuk genuanceerder door worden.
Deze bijdrage is een onderdeel van de artikelen over de schietpartij op de Dam op 7 mei 1945, in 2014 gepubliceerd in Oud Amsterdammer.
NPO Netwerk 3 mei 2004
Op 9 oktober 1945 werd hij benoemd als Toegevoegd Officier van het Engelse leger, speciale eenheid, sectie 6. Hij werkte met Van Leusden voor de C.V.O., de Centrale Vermogens Opsporingsdienst om gestolen Joodse goederen op te sporen.
Dochter Chris (*1935) vult aan:
Ik herinner mij mijn vader als een gezellige, grappige man. Helaas werd hij na de oorlog gesloten en erg streng voor mij, maar ook niet gemakkelijk voor zichzelf en ons gehele gezin.
De oorlog bleef hem toch achtervolgen en rond 1960 is hij daarvoor behandeld. Voor de buitenwereld met resultaat, maar tijdens zijn ziekte die begon in 1985 tot zijn dood in 1986 kwam alles in hevigheid naar boven en dat was héél triest.
In een reportage van SBS komt George aan het woord over zijn materiaal; in mei 2021 heeft zijn zoon het allemaal overgedragen aan het Verzetsmuseum.
