Amsterdam, 7 mei 1945.
Ik was ondergedoken en aangesloten bij de Binnenlandse Strijdkrachten. Op een dag meldden we ons bij commandant Oosterbeek, ik meen in de Doelenstraat vlak bij de Turfmarkt. Met een man of tien moesten we ons richting Dam begeven om het Paleis te beschermen voor de mensen die in groten getale naar de Dam trokken. Het gerucht ging dat de Canadezen elk ogenblik zouden binnentrekken en op weg naar de Dam waren. De Duitsers zaten toen nog in de Groote Club. Terwijl wij het Paleis aan de Damzijde beschermden tegen het publiek werd om ongeveer drie uur vanuit de Groote Club op de mensen geschoten, ook richting Nieuwendijk en Damrak. Er lagen al snel verschillende mensen getroffen op de Dam.
Ik ging achter zo’n brede lantaarnpaal liggen. Achter een andere lantaarnpaal, dichter bij de Groote Club lag de heer van den Boogaard uit de Sint Luciensteeg, van de hammenwinkel. Hij lag daar met een mitrailleur, maar werd door een kogel getroffen. Dood. Het was een akelig gezicht. Het duurde minstens een half uur voordat de zijdeur van het Paleis tegenover de Nieuwe Kerk open ging en wij naar binnen mochten…
J. Versluys, Amersfoort
Bron: Mijn Bevrijding, Ivo Niehe, uitgegeven door de Bezige Bij
