Jaap Beekhuis *1931 — †2017
Als 14-jarige heb ik een echte schietpartij meegemaakt. Op maandag 7 mei 1945 stond ik op de Dam samen met vele duizenden Amsterdammers te wachten op de aankomst van de Canadezen. Het Duitse leger had zich formeel al overgegeven, dus was er niets aan de hand. Plotseling werd er geschoten. Duitse militairen, die in feite nog niet hadden ingeleverd, raakten in gevecht met gewapende Nederlanders van de Ondergrondse, daar waar de Kalverstraat op de Dam uitkomt. Dus ik holde de andere kant op, tussen de Bijenkorf en Krasnapolsky door de Warmoesstraat in, de Zeedijk op, langs de St. Nicolaaskerk, om het Centraal station heen naar de Valkenwegpont. Soms keek ik achterom en dan zag ik ze weer: met paard en wagen. Een beeld van transport van Duits materieel, dat blijkbaar via de Populierlaan van A naar B werd gebracht. Iets wat ik vanuit ons huis heb zien gebeuren. Kennelijk was ik in paniek.
Wegens de onregelmatige dienstregeling van de pont heb ik een halfuurtje moeten wachten, wat mij geheel tot rust heeft gebracht. Dus in Noord heb ik rustig gewandeld.
Ik was echt vreselijk in paniek en naderhand nooit meer zo in paniek is geweest. Ik zag Duitsers met paard en wagen achter me aan komen, terwijl dat waarschijnlijk niet het geval was.
Wat ik me ook kan herinneren, is dat ik een vrouw met een kinderwagen heb gezien tijdens mijn vlucht en dat die kinderwagen was omgevallen. Ik was echter zo erg in paniek, dat ik niet in staat was om te stoppen, maar moest doorrennen. Normaal gesproken zou ik zeker wel zou helpen om de kinderwagen weer rechtop te zetten maar was daar toen niet toe in staat.
Het heeft allemaal grote indruk op me gemaakt.
Februari 2017
Views: 4739
