Mijn naam is Joop van Beek. Geboren in 1929. Destijds was ik 15 jaar oud.
Waarom ging ik naar de Dam? Het gerucht deed al snel de ronde dat de Canadezen naar de Dam zouden komen. Ik ben daar alleen naar toe gegaan. Ik was toen woonachtig in Barentszstraat op nummer 10.
Aangekomen op de Dam heerste er een feestelijke stemming. Er draaide zelfs een draaiorgel.
Toen de schietpartij begon ben ik gevlucht richting de Nieuwe Kerk. Ik lag tegen de muur van de kerk aan en voor mij lagen veel mensen. Steeds meer van deze mensen zagen kans te vluchten richting Gravenstraat.
Toen gebeurde het meest verschrikkelijke. Voor mij zat een man op handen en knieën. Uit zijn nek kwam een hele dikke straal bloed.
Hij keek mij aan met een uitdrukking om hem te helpen maar ik kon niet helpen. Hij was de enige die nog voor mij lag en ik was verlamd van angst. Deze man heeft waarschijnlijk, zonder het zelf te weten, mijn leven gered.
Uiteindelijk heb ik toen kans gezien om ook de Gravenstraat in te vluchten.
Ik was toen wel veilig maar er wachtte mij een nieuwe onaangename verrassing. Ik had namelijk geen schoenen aan maar klompen.
Bleek dat er van een klomp de kap was afgebroken. Toen durfde ik niet meer naar huis want ik zou waarschijnlijk een uitbrander krijgen.
Zo dacht je toen denk ik als 15-jarige.
Bij thuiskomst hoorde ik dat mijn buurmeisje Rika [red: Rita Overdijk] op de Dam is doodgeschoten.
Ik ben diep onder de indruk dit te mogen lezen en erg dankbaar dat ik u al zolang mag kennen. Dikke kus! Bhartie