Klazien Schreuders-Kolk met haar man, op de Dam voor een replica van een van de kiosken.
Klazien Schreuders-Kolk was 17 jaar oud toen zij getuige was van de schietpartij op de Dam. Zij was daar met enkele vriendinnen. Haar broer, ondertussen overleden, bevond zich op een puntdak boven de ingang van de Nieuwe Kerk. Hij wist zich in veiligheid te brengen door een glas-in-lood raam in te trappen, waardoor hij zich in de Nieuwe Kerk in veiligheid kon brengen.
Klazien rende van het Damplein richting Bijenkorf waar, zo herinnert zij zich, een lange rij lichamen lag. Zij bracht zich in veiligheid door de Warmoesstraat in te rennen en van daar uit met de pont over het IJ naar de Vogelbuurt, waar zij woonde.
De schietpartij op de Dam is voor haar een herinnering die nu, met dit bezoek, weer terugkomt. Maar haar meest indringende oorlogservaringen worden gevormd door de drie geallieerde bombardementen op de Fokker-fabrieken bij de Papaverweg in Amsterdam-Noord.
Met haar vriendinnen heeft zij later met geen woord meer gesproken over wat zich op 7 mei op de Dam heeft afgespeeld.
Bron: Facebook Project 07:05:1945 van Ronald van Tienhoven
